161
یه هفته مونده به پایان سال ِ 92 ... ! اوایل 92 رو مبهم یادمه . احساسات ِ شخصی ِ سال تحویلو ک اصصصصن یادم نیس ب هیچ عنوان ! ، اما دو - سه تا صحنه رو خوب یادمه از روزای اول ، اولیش این که منو تو باهم قهر بودیمو اصن بهم تبریکم نگفتیم ، یا اینکه روز ِ اول منتظر ترمزت جلو پام شدمو هیچ خبری نشد ، تو کل ِ 13 روز ِ عید بجز سلام و خداحافظی یک جمله هم بین ما دوتا رد و بدل نشد ! و اینکه 13 بدر تقریبن مسئله ای ک بینمون بود حل شد و همه چی دوباره شد همونی ک میخاستیم . روزای خوبی رو سپری نکردم تو ماه های فروردین - اردیبهشت - خرداد . روزای افتضاح و نکبتی رو گذروندم تو ماههای تیر - مرداد - و هفته ی اول شهریور . روزایی که فقط بدو بدو هاشو یادمه ، از این دانشگاه ب اون دانشگاه دنبال کارای انتقالی . روزایی که فقط زخمای پامو کهنه شدن ِ کفشامو کرایه های سنگینِ آژانسو گرمای مزخرف ِ تابستونو یادم میاره . از همه ی سه ماه ِ تابستون از روز ِ 7 ِ شهریور به بعد بود که من آرامش ِ فکری گرفتم یکم ، تازه اونم مختص بعضی روزای خاصه که شامل ِ اواخر ِ شهریور و مسافرت ِ بدون ِ من ِ تو به اصفهان نمیشه :( شهریور که تموم شد دیگه نفهمیدم چی شد تاااااااا امروز ! این 6 ماه ِ اخیر شلوغ ترین ماه های زندگی ِ من بودن چه تو زندگی ِ شخصی ِ خودم چه تو زندگی ِ درسی ! روزای شلوغی بود . روزایی که یه ساعت با اتاق عمل ، یه ساعت با هوشبری ، یه ساعت با دندونپزشکی ، یه ساعت بهداشت و غیره... اصلن پخش شده بودم تو دانشگاه ، یا همه بچه ها تو گروه های مختلف احساس ِ راحتی میکردم و هنوزم میکنم :)) روزایی که بحث ِ جدی راجب ِ آینده ی منوتو شروع شد... . صحبت ، استرس ، آز ِ ژنتیک ، استرس ، حلقه ، جواب ، ،امتحان ، عقد ، نمره ، جشن ، آغاز ِ یه زندگی ِ متفاوت ، امتحان ... . خوشحالی ، گریه ، همه چی . همه چی دوبرابر ِ زندگی ِ مجردی شد . هم خنده ها هم غصه ها هم استرسا . تا همین امروز که یه هفته مونده به عید و من نه کاری کردم نه شوق و ذوقی دارم . تنها خوشحالی ک بهم دست داد تو این دو - سه روز واسه این مدت ِ تعطیلاته و رفع ِ خستگی و بس . وگرنه ته دلم یکم مطمئنم ک از عید ِ امسال بدم خواهد آمد اگر قرار به مسافرت ب بعضی جاهای مزخرف بشه ... . یکی از بهترین و شیرین ترین خاطرات ِ 92یی ِ من بازگشت روابط ِ عادی و شیرینم با بهترین موجود ِ زندگیم بود و هست . خدایا شکرت ، خوشی بفرست واسه همه مون ...
